Το άρθρο 15, παράγραφος 7, της οδηγίας TPD επιβάλλει στους κατασκευαστές την υποχρέωση να παρέχουν σε όλους τους οικονομικούς φορείς (ΟΦ) που εμπλέκονται στο εμπόριο καπνού (έως τον τελευταίο ΟΦ πριν το πρώτο κατάστημα λιανικής πώλησης) τον εξοπλισμό που είναι αναγκαίος για την καταγραφή των προϊόντων καπνού που αγοράζονται, πωλούνται, αποθηκεύονται, μεταφέρονται ή με άλλο τρόπο γίνονται αντικείμενο διαχείρισης. Ο εξοπλισμός αυτός πρέπει να είναι σε θέση να διαβάζει και να μεταδίδει τα καταγεγραμμένα δεδομένα ηλεκτρονικά στο σύστημα αποθετηρίων.
Οι κατασκευαστές που συμμετέχουν στο μοντέλο SPOC (Ενιαίου σημείου επαφής), οι οποίοι απαριθμούνται στο («
Συμμετέχοντες κατασκευαστές») θεωρούν ότι οι ΟΦ πρέπει να είναι ελεύθεροι να επιλέξουν (εντός εύλογων ορίων) την καταλληλότερη επιλογή που αρμόζει στην επιχείρησή τους, καθώς η επιλεχθείσα λύση θα τους επιτρέψει να σαρώνουν τους διάφορους τύπους κωδικών που απαιτούνται από τις ΕΠ, να καταγράφουν τα δεδομένα που σχετίζονται με αυτούς, να μορφοποιούν και να μεταδίδουν τα δεδομένα στο σύστημα αποθετηρίων, όπως ορίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Οι Συμμετέχοντες κατασκευαστές πιστεύουν επίσης ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να εξοπλίσουν τους ΟΦ, προς όφελος ολόκληρης της αλυσίδας διανομής, είναι να αναλάβει τη διαχείριση της διαδικασίας αυτής ένας ανεξάρτητος τρίτος, πάροχος υπηρεσιών. Ο ανεξάρτητος τρίτος πρέπει να λειτουργεί ως ενιαίο σημείο επαφής (SPOC) για τους ΟΦ, επειδή οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν άμεσες συμβάσεις με τους Συμμετέχοντες κατασκευαστές. Το SPOC θα αξιολογήσει, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, τους σαρωτές και το λογισμικό που απαιτούνται, και θα επιστρέψει τα έξοδα που προκύπτουν για την αγορά αυτού του εξοπλισμού από έναν ΟΦ.