Art. 15 ust. 7 dyrektywy tytoniowej nakłada na producentów obowiązek zapewnienia wszystkim podmiotom gospodarczym uczestniczącym w obrocie wyrobami tytoniowymi (skończywszy na ostatnim podmiocie gospodarczym przed pierwszym punktem sprzedaży detalicznej) sprzętu potrzebnego do rejestrowania nabywanych, sprzedawanych, przechowywanych, przewożonych lub w inny sposób przetwarzanych produktów tytoniowych. Sprzęt powinien móc odczytywać i przekazywać drogą elektroniczną zarejestrowane dane do systemu repozytoriów.
Wymienieni producenci stosujący model pojedynczego punktu kontaktowego („
producenci uczestniczący w przypadku FMC/RYO/MYO”) i („
producenci uczestniczący w przypadku innych wyrobów tytoniowych (OTP)”) uważają, że podmiotom gospodarczym przysługuje (w rozsądnych granicach) swoboda w wyborze najodpowiedniejszej dla siebie opcji z uwzględnieniem rodzaju prowadzonej działalności, o ile wybrane rozwiązanie umożliwia skanowanie różnych typów kodów przewidywanych przez akty wykonawcze, rejestrowanie powiązanych z nimi danych, formatowanie i przekazywanie danych do systemu repozytoriów zgodnie z wymogami Komisji Europejskiej.
Producenci uczestniczący uważają również, że najefektywniejszym rozwiązaniem jest powierzenie zarządzania procesem zaopatrywania podmiotów gospodarczych niezależnemu dostawcy usług będącego stroną trzecią, z korzyścią dla całego łańcucha dystrybucji. Dla podmiotu gospodarczego niezależny dostawca usług pełni rolę pojedynczego punktu kontaktowego („SPOC”), ponieważ większość z nich nie ma bezpośrednich umów z producentami uczestniczącymi. SPOC dokona w oparciu o obiektywne kryteria oceny skanerów/sprzętu i zwróci koszty poniesione przez podmiot gospodarczy w związku z zakupem sprzętu.